20 dagen terug in de tijd. Ondanks de afgekondigde maatregelen van de Nationale Veiligheidsraad, zag ik ons Belgenvolkje vrolijk ronddartelen als lammetjes in een wei, terwijl ze het gemekker aan zich voorbij lieten gaan. Want “Ach, het is toch maar een griepje”, “Ach, we gaan er niet aan sterven”, of “Ach, we gaan toch gewoon op kleinkinderen passen en achteraf naar overgrootmoe” of nog “Ach, als we niet mogen pintelieren of winkelhieren, gaan we toch lekker naar onze Noorderburen”.
Afgelopen week kon je er niet meer om heen: het is echt herfst. De zon staat reeds lager aan de hemel, de dagen beginnen serieus te korten en de avondloopjes worden steeds donkerder. Wil je training nog voor zonsondergang afwerken, ga je best al voor 16 uur de deur uit. En nog iets typisch aan dat Belgische herfstweer: regen. Al is dat wat mij betreft alvast geen reden om je loopschoenen te laten staan.
Dat lopers soms een vijs los hebben, is algemeen geweten. Gisteren trok ik samen met een groep loopvrienden/”slenterraketten” naar de Wilhelminaberg in Landgraaf voor een trappentraining in ware Rocky-stijl —je kent ’em wel, deze iconische scène. Met zijn 508 traptreden is de Wilhelminaberg de langste trap van Nederland. De heuvel heeft een hoogte van 225 meter boven NAP en dat is best pittig.
Afgelopen donderdag ging ik langs bij Energy Lab in Gent voor een conditietest en analyse van mijn lichaamssamenstelling. Ik sport veel en leef/eet gezond —afgezien van af en toe wat teveel roseetjes, dat is geen geheim — dus ik denk dat ik wel goed bezig ben. Maar alles kan altijd beter, toch? Dus wilde ik graag weten hoe het nu echt met mijn conditie gesteld was, of ik vooruit gegaan ben ten opzichte van twee jaar geleden en hoe ik zo gericht en efficiënt mogelijk kan trainen om dat nieuwe loopdoel (de fameuze sub-4) te bereiken.
Is er iets heerlijker dan lopen door het groen? Maar als je looproute langs eikenbomen gaat, kon je wel eens “behaard” terug thuis komen. De beruchte processierups viert dankzij het zachte weer een recordjaar. Leuk voor de rups, minder feest voor lopers en mensen met een allergie. Geloof me, Rock Werchter leek al snel meer op Pukkelpop… Maar wat kan je doen om toch smooth van je loopje te genieten?
Wie mijn blog volgt, weet het al wel: ik ben echt verzot op overnight oats. Zelfs zo verzot dat ik de avond ervoor al uitkijk naar mijn ontbijt. Het is trouwens ook de gezonde oplossing voor wie ‘s ochtends moeilijk uit bed kan, zoals ik. Bovendien is het het perfecte power breakfast voor een lange duurloop of wedstrijd. Maar wat is er nu eigenlijk zo gezond aan havermout en welke voordelen zitten erin voor lopers? Ik zet alvast enkele redenen voor je op een rijtje.
Lopen is makkelijk, maar goed lopen is al een pak moeilijker. Als je een bepaalde wedstrijd in het achterhoofd hebt, en daar liefst een PR wil lopen, dan zal je hard willen trainen. Maar af en toe staat er een rustige training op je programma en dan denk je: als ik die sneller loop, word ik nog beter! No pain, no gain, toch?
Het Belgisch marathonrecord van Vincent Rousseau heeft net geen 24 jaar standgehouden. Koen Naert zat Rousseau enkele weken geleden in Rotterdam al serieus op de hielen, maar het was Bashir Abdi die in Londen korte metten maakte met die 02:07:20. De laatste 2 kilometer liepen niet bepaald van een leien dakje, maar zijn doorzettingsvermogen loodste hem naar een fantastische 02:07:03. En nog fantastischer —voor mij althans —als NN Running Club ambassador mocht ik hem afgelopen dinsdag ontmoeten.
Zondag 28 april is het weer zover! Dan vindt de 34ste editie van de Antwerp 10 miles & marathon plaats. Enkele NN Running Club maatjes (zoals Christophe) gaan die dag voor de 42.195k, al wagen de meeste sportievelingen zich aan de 10 miles (of zo’n 16k). Maar hoe bereid je je eigenlijk best voor op zo’n afstand?
Wanneer ik met regelmaat van de klok overenthousiast van wal steek met mijn marathonverhalen, krijg wel vaker de vraag van niet-lopers “hoeveel kilometer het deze keer is”. Blijkbaar hebben heel wat mensen geen idee hoe ver een marathon is. Meer nog, ze weten soms zelfs niet dat het altijd dezelfde afstand is: 42.195 kilometer. Maar waarom eigenlijk 42,195 kilometer en niet gewoon een mooie ronde 40, 45 of 50 kilometer?