20 dagen terug in de tijd. Ondanks de afgekondigde maatregelen van de Nationale Veiligheidsraad, zag ik ons Belgenvolkje vrolijk ronddartelen als lammetjes in een wei, terwijl ze het gemekker aan zich voorbij lieten gaan. Want “Ach, het is toch maar een griepje”, “Ach, we gaan er niet aan sterven”, of “Ach, we gaan toch gewoon op kleinkinderen passen en achteraf naar overgrootmoe” of nog “Ach, als we niet mogen pintelieren of winkelhieren, gaan we toch lekker naar onze Noorderburen”.
Afgelopen donderdag ging ik langs bij Energy Lab in Gent voor een conditietest en analyse van mijn lichaamssamenstelling. Ik sport veel en leef/eet gezond —afgezien van af en toe wat teveel roseetjes, dat is geen geheim — dus ik denk dat ik wel goed bezig ben. Maar alles kan altijd beter, toch? Dus wilde ik graag weten hoe het nu echt met mijn conditie gesteld was, of ik vooruit gegaan ben ten opzichte van twee jaar geleden en hoe ik zo gericht en efficiënt mogelijk kan trainen om dat nieuwe loopdoel (de fameuze sub-4) te bereiken.
Het Belgisch marathonrecord van Vincent Rousseau heeft net geen 24 jaar standgehouden. Koen Naert zat Rousseau enkele weken geleden in Rotterdam al serieus op de hielen, maar het was Bashir Abdi die in Londen korte metten maakte met die 02:07:20. De laatste 2 kilometer liepen niet bepaald van een leien dakje, maar zijn doorzettingsvermogen loodste hem naar een fantastische 02:07:03. En nog fantastischer —voor mij althans —als NN Running Club ambassador mocht ik hem afgelopen dinsdag ontmoeten.
Wanneer ik met regelmaat van de klok overenthousiast van wal steek met mijn marathonverhalen, krijg wel vaker de vraag van niet-lopers “hoeveel kilometer het deze keer is”. Blijkbaar hebben heel wat mensen geen idee hoe ver een marathon is. Meer nog, ze weten soms zelfs niet dat het altijd dezelfde afstand is: 42.195 kilometer. Maar waarom eigenlijk 42,195 kilometer en niet gewoon een mooie ronde 40, 45 of 50 kilometer?
Hoe lang moet je je lichaam laten herstellen van een marathon? Wanneer kan je je loopschoenen weer aantrekken? Zoals met wel meer loopvragen is hier niet echt een eensluidend antwoord op te geven. Voor mezelf heb ik ook niet meteen een standaardregel. Het is eigenlijk een kwestie van aanvoelen —hoe reageert je lichaam op die inspanning en hoe voel je je de dagen erna?
“Begin at the beginning,” the King said gravely, “and go on till you come to the end: then stop.” Goed advies van Lewis Carroll — voor alles in het leven, maar nog meer voor een marathon. Aangezien ik niet echt vertrouwen had in mijn conditie was dat het plan: gewoon blijven lopen en genieten tot aan de finish. We zien wel waar we uitkomen.
Met nog twee dagen tot de Barcelona Marathon en nog een nachtje slapen voor ik op het vliegtuig richting Barcelona stap, is het hoog tijd om mijn koffer te pakken. Voor de derde keer intussen, want ik heb nog nooit een marathon in eigen land gelopen —shame on me! Voor zover ik weet heb ik nu echt alles bij me, al was dat niet altijd het geval… Maar goed, wat zit er nu in die koffer?
Er staan heel wat basisregels in het befaamde “Gouden loopboek”. Nuttige weetjes die je als loper echt moet weten en liefst ook hanteren. En ja, ik ken ze wel allemaal (of ja, toch veel), maar toch trap ik vaak nog in de val. Keer op keer…
Breaking 2. Op 6 mei 2017 probeerden Eliud Kipchoge, Lelisa Desisa en Zersenay Tadese de mythische marathongrens van twee uur te doorbreken. Dit op een speciaal parcours in Monza (Italië), onder de beste condities, met de snelste lopers te wereld en ditto pace team, kledij met de nieuwste aërodynamische technieken én een nieuwe schoen: De Nike Zoom Vaporfly Elite. Kipchoge ging uiteindelijk na 2 uur en 25 seconden over de finish en haalde het daarmee net niet.
Afgelopen maand was het oorverdovend stil op de blog. Door de combinatie van de eindejaarsgekte (werk- én feestgewijs) en een griepje, kwam ik niet meteen aan bloggen toe. Ondanks kreeg ik afgelopen weken meermaals vragen over mijn volgende ‘grote’ loopdoel.