Het ergste aan lopen is… niet kunnen lopen. Lopen is gezond en plezant, tot de kilometers hun tol eisen en je met een blessure op de bank ligt. Ook ik kreeg er afgelopen jaar mee te maken —zij het niet door het lopen, maar een stomme onoplettendheid. Al begin ik nu te twijfelen of die verzwikte enkel simpelweg een stommiteit was…
Een marathon is afzien, de pijn verbijten en toch blijven doorgaan. Maar waarom herinneren we ons dat achteraf niet zo? Net zoals moeders na een bevalling alle pijn vergeten (anders zou er overal maar één kindje geboren worden, niet?), zo vergeet je ook snel hoe pijn die marathon wel deed. Maar hoe komt dat eigenlijk?
Cafeïne staat hoog op de lijst met stofjes die je uithoudingsvermogen kunnen verbeteren. Niet verbazend dat het in zoveel energy bars, gels en sportdrankjes wordt verwerkt. Heel wat lopers (inclusief ikzelf) zweren bij een paar kopjes koffie voor de start van een race. Maar sinds enkele jaren is er een ander stofje in de running: matcha.
De Color Run stond al langer op m’n bucket list en afgelopen weekend kon ik die eindelijk afvinken. Het wordt ook wel “The happiest 5K on the planet” genoemd en dat is echt geen understatement. Vrolijke gezichten, jong en oud, grappige hoofddeksels, tutu’s, flashy zonnebrillen, kniekousen… hoe gekker en opvallender, hoe beter!
The word is finally out! Op 30 augustus werd de langverwachte NN Running Club, ook wel de gezondste community van het land, gelanceerd. En nog leuker: ik ben één van de ambassadors. Nu ik er eindelijk over mag vertellen, ga je straks nog wensen dat ik erover ophoud ;-)
Voor wie het nog niet wist, op 1 juli stond ik aan de start van de Lampiris Ardennes Nature Trail in Durbuy; een trail run van 8km (1*-200 hm), 16k (2**-450 hm) en 25 km (4****-650 hm) door het Ardense groen. Aangezien dit mijn allereerste trail was —en ik op onvlakke ondergrond toch nog altijd was ongerust ben over die enkel — koos ik voor een veilige 8k. Benieuwd naar mijn ervaringen en trail tips? Lees dan zeker verder!
Mijn naam is Nele en ik ben een loopster met een loopdip. Voilà, het is eruit. Na 16 maanden plichtsbewust en intensief trainen voor de marathons van Reykjavik en Parijs, had ik er ineens geen zin meer in; het vat leek af. Ik liep nog wel elke week, maar de goesting was een pak minder. Zelfs wanneer ik mijn trainingsschema voor New York in handen kreeg. Wat was er gebeurd?
Urban Trails zijn hot! Het is niet alleen een sportieve, maar ook heel leuke, efficiënte én vooral andere manier om een stad te ontdekken. Ondanks het feit dat Brussel onze hoofdstad is, ben ik er toch niet echt bekend. Verbaast je dan ook niet dat de DH Brussels Urban Trail® al langer op mijn bucket list stond.
Lopen is goed voor lichaam en geest. Maar feit is dat lang niet iedereen lopen zo leuk vindt. Veelgehoorde reacties zijn dan ook: “Is dat niet ongelofelijk saai?”, “Hoe kan je nu zo lang lopen?”, “Wat is dat nu, die ‘runner’s high’? Ik heb dat nog nooit gevoeld.” Ook ik had vroeger een haat-liefdeverhouding met lopen. Niet echt verbazend, want van drie keer per week 5k lopen roep je nu niet meteen “hiep hoi”.
Vorige week was het bijzonder warm. En dat terwijl de zomer officieel nog lang niet in zicht is. Het was zelfs warmer dan in Spanje en dat liet zich ook voelen tijdens de Antwerp 10 Miles & Marathon en de London marathon. Door de hitte werden heel wat lopers onwel en sommigen moesten zelfs naar het ziekenhuis worden afgevoerd.