Het is een raar gevoel, na een zomer intensief werken (ja, ook met de nodige stress) en mijn strak loopschema, was het afgelopen vier weken ineens even niets. Of ja, niets is een beetje overdreven. Ik ben druk in de weer geweest —praktische beslommeringen, Dwars door Mechelen (die ik ondanks alles wel liep met een PR van 52’53”), veelvuldig “58 trappen maken” (hierover later meer)… — maar ik heb ook de nodige rust genomen.
De Color Run stond al langer op m’n bucket list en afgelopen weekend kon ik die eindelijk afvinken. Het wordt ook wel “The happiest 5K on the planet” genoemd en dat is echt geen understatement. Vrolijke gezichten, jong en oud, grappige hoofddeksels, tutu’s, flashy zonnebrillen, kniekousen… hoe gekker en opvallender, hoe beter!
Het is niet eerlijk… Waarom wordt de ene bijna nooit door een mug gestoken (of heeft hij er weinig last van) en waarom wordt de ander aangevallen door een heel leger? Ik behoor tot die laatste categorie, al heel m’n leven lang. Erger nog: die muggenbeten worden dan meestal nog eens pijnlijke, jeukende, soms werkelijk kloppende rode kanjers van bulten. Niet meteen charmant en bovendien erg vervelend in deze hitte. Nu las ik laatst dat muggen ook nog eens verzot zijn op lopers. Echt, are you kidding me?
De temperaturen waren afgelopen weken echt superwarm en dan zeg ik liever nee tegen warme maaltijden. Welkom frisse slaatjes! Een van mijn favorietjes was zeker deze met gegrilde nectarines. Om zo te verorberen (zoals ik) of als bijgerechtje voor de barbecue. Zeker en vast een winner!
Vorige week was het bijzonder warm. En dat terwijl de zomer officieel nog lang niet in zicht is. Het was zelfs warmer dan in Spanje en dat liet zich ook voelen tijdens de Antwerp 10 Miles & Marathon en de London marathon. Door de hitte werden heel wat lopers onwel en sommigen moesten zelfs naar het ziekenhuis worden afgevoerd.